(Branta leucopsis)

Bernikla białolica

Rząd: Blaszkodziobe
Rodzina: Kaczkowate
Bernikla białolica duży ptak z podrodziny gęsi.

Występowanie

Grenlandia, Svalbard, północna część Norwegii, wybrzeża Morza Północnego.

Charakterystyka

Średniej wielkości gęś, długość 58-75 cm, waga 1,1-2,3 kg. Czoło i boki głowy białe, reszta głowy, szyja oraz górna część piersi czarne. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe popielate z czarnymi pręgami. Dziób krótki, czarny. Między płciami nie ma różnic.

Odżywianie

Pokarm roślinny, mięczaki, skorupiaki morskie.

Tryb życia

Zamieszkuje skaliste obszary tundry w pobliżu morskiego wybrzeża, jeziora, rzeki. Zimuje na łąkach i polach, w pobliżu morza. Gniazdo umieszczone na wzniesieniu, do kilkudziesięciu metrów nad poziomem terenu. Jest to zagłębienie w ziemi otoczone kamieniami, wypełnione puchem, mchem, porostami i trawą.

Rozmnażanie i rozwój

Raz w roku składa 2-9 białych lub żółtawych jaj, które są wysiadywane 26 dni przez samicę. Samiec broni gniazda i trzyma się w pobliżu. Pisklęta opuszczają gniazdo po wykluciu. Usamodzielniają się po 45 dniach.

Ciekawostki

Młode osobniki dobierają się w pary na zimowiskach i przez pierwsze lato tworzą pary narzeczeńskie, nie przystępują wtedy do rozrodu. Wstrzymują się do następnego lata, a czasami jeszcze rok. Dobierają się w pary raz na całe życie.

Powrót do wszystkich zwierząt