Australia i Tasmania.
Wysokie, ciężkie, nielotne ptaki o silnie zredukowanych skrzydłach. Długie, silnie umięśnione, przystosowane do wędrówek i biegu nogi. Duża stopa, trzy palce skierowane do przodu. Maskujące brązowo-szare pióra. Długa szyja. Skóra głowy i szyi naga, ciemnej barwy. Samce i samice nie różnią się upierzeniem. Cechą różniącą jest ich głos.
Rośliny, nasiona, pędy, owady, niewielkie kręgowce.
Zajmują otwarte, trawiaste tereny. Obszary o niezbyt dużym stopniu zadrzewienia. Unikają suchych terenów. Wędrują między żerowiskami i wodopojami, wolno przemierzają pastwiska. Potrafią wytrwale biec z zadziwiającą prędkością. W naszym klimacie czują się nadzwyczaj dobrze, łatwo znoszą niewolę.
Na czas godów łączą się w pary. Gniazdo znajduje się na ziemi. Wysiadywanie jaj i opieka nad pisklętami, należy do samca. Wychowanie kilku, a często kilkunastu piskląt zajmuje troskliwemu ojcu pół roku. Samica może składać jaja więcej, niż raz w roku – każdym z lęgów opiekuje się inny samiec.
Jest drugim (po strusiu afrykańskim) największym obecnie żyjącym na ziemi ptakiem.
