Australia i Tasmania.
Zaliczany do bydła, udomowiona forma bawołu indyjskiego (arni). Długość ciała 2,2-3,0 m, ogona 60-100cm; wysokość w kłębie 180 cm. Waga 600-1000kg. Krępa budowa, masywna w kłębie, silne nogi, zakończone szerokimi racicami. Potężne, zwłaszcza u samców, rogi, zagięte w jednej płaszczyźnie ku tyłowi. Odchodzą od czaszki bez zgrubienia czołowego. Ciało pokryte rzadkimi, sztywnymi włosami, które nie dają żadnej osłony cieplnej. Ubarwienie sierści białe, brązowe, łaciate, brunatno czarne lub szaroczarne. Szerokie, rozstawione racice są przystosowaniem do życia w bagniskach, na mokradłach i przybrzeżnych płyciznach.
Rośliny, nasiona, pędy, owady, niewielkie kręgowce.
Zajmują otwarte, trawiaste tereny. Obszary o niezbyt dużym stopniu zadrzewienia. Unikają suchych terenów. Wędrują między żerowiskami i wodopojami, wolno przemierzają pastwiska. Potrafią wytrwale biec z zadziwiającą prędkością. W naszym klimacie czują się nadzwyczaj dobrze, łatwo znoszą niewolę.
Na czas godów łączą się w pary. Gniazdo znajduje się na ziemi. Wysiadywanie jaj i opieka nad pisklętami, należy do samca. Wychowanie kilku, a często kilkunastu piskląt zajmuje troskliwemu ojcu pół roku. Samica może składać jaja więcej, niż raz w roku – każdym z lęgów opiekuje się inny samiec.
Jest drugim (po strusiu afrykańskim) największym obecnie żyjącym na ziemi ptakiem.
