(Anser indicus)

Gęś Tybetańska

Rząd: Blaszkodziobe
Rodzina: Kaczkowate
Gęś tybetańska - W czasie wędrówek przelatuje nad Himalajami na wysokości ponad 10 000 m.

Występowanie

Zamieszkuje Azję Środkową, tereny lęgowe na Wyżynie Tybetańskiej, zimuje w Indiach. W Europie trzymana w ogrodach. Dzika populacja żyje w Niemczech, i Wielkiej Brytanii. W Polsce sporadycznie, o niejasnym pochodzeniu, w stadach innych gęsi.

Charakterystyka

Długość całkowita 70-80 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 150 cm, waga 1,87-3,2 kg. Upierzenie jasno-szare. Głowa biała z dwoma ciemnymi pasami na potylicy. Po obu stronach szyi podłużne białe pręgi. Nogi i dziób pomarańczowożółte.

Odżywianie

Ziarna zbóż, zielonka, nasiona, jagody.

Tryb życia

Zimuje na terenach pokrytych niską roślinnością zielną szukając nieużytków, odludnych wybrzeży, rozległych pól i pastwisk, otwartych wód. Trudno zbliżyć się do stad, które są bardzo czujne. Wśród nich znajdują się strażnicy obserwujący nieustannie najbliższe otoczenie. Podczas lotów w stadzie lecą w kluczu, który przybiera kształt klina. Gniazdują w małych grupkach. Gniazda budują bardzo blisko gniazd myszołowów mongolskich, na skalnych półkach lub na drzewach, 3-7m nad ziemią, wykorzystując opuszczone gniazda.

Rozmnażanie i rozwój

Samica znosi 4 do 9 białawych jaj, które wysiaduje przez około 30 dni. Tuż po wykluciu pisklęta wodzone są przez samicę do wody. Dwa miesiące od wyklucia młode stają się samodzielne, posiadają już wtedy zdolność lotu.

Ciekawostki

W czasie wędrówek przelatuje nad Himalajami na wysokości ponad 10 000 m. Jest jednym z największych na świecie ptaków najwyższej latających, została wysłuchana na Górze Makalu - piąty najwyższy szczyt na Ziemi  8481 m .

Powrót do wszystkich zwierząt