Rozległe słodkowodne i słonawe bagna, laguny, ujścia rzek i zatok Australii i Tasmanii. W 1860 introdukowany w Nowej Zelandii.
Długość ciała: 110 - 140 cm (połowa przypada na głowę i szyję), rozpiętość skrzydeł 160 - 200 cm, waga 5 – 6 kg. Upierzenie czarne, z pasem białych lotek na krawędzi skrzydeł, wyraźnie widocznych w locie. Długą szyja, przydatna do penetracji podwodnych akwenów, jaskrawoczerwony dziób z białym końcem, ciemnoszare nogi. Samic większy od samicy, ma dłuższy, prostszy dziób. Młode ciemnobrązowe, z jasno obrzeżonymi piórami.
Pędy, liście roślin wodnych, trawa, zioła.
Żyje na stojących i wolno płynących wodach śródlądowych, a także w chronionych zatokach morskich i lagunach, unika wód szybko płynących.
Dojrzałość płciową osiąga w 18 miesiącu życia, do skończenia 3 - 4 lat życia nie składa jaj. Wielkość miotu od 5 do 12 jasno zielonych jaj o wymiarze 110x 70mm, składanych w jednodniowym odstępie, przez cały czas okresu rozrodczego. Okres inkubacji 35 do 48 dni. Długość życia na wolności do 40 lat.
Podobnie jak inne blaszkodziobe podczas pierzenia gubią wszystkie lotki i przez okres 5-6 tygodni nie mogą latać.
