Gniazduje w tundrze Euroazji i Ameryki Północnej, a także w północnej Grenlandii.
Długość ciała od 50 do 65 cm, waga około 1kg, rozpiętość skrzydeł 140- 160 cm. Białe pióra pokrywają całe ciało, nogi i okolice szponów również obficie opierzone. Dymorfizm płciowy w upierzeniu dość widoczny- samiec prawie czysto biały, niewiele ciemnych plamek. Samica większa, a czarne plamki zlewają się w poprzeczne pręgi.
Poluje na szczury, myszy, małe zające i inne ptaki.
W przeciwieństwie do wielu gatunków sów, sowa śnieżna jest często aktywna w ciągu dnia, zwłaszcza latem. Gatunek ten może wytrzymać ekstremalnie niskie temperatury, został spotkany w temperaturze minus 62,5 stopnia Celsjusza. Ma prawdopodobnie drugie najniższe przewodnictwo cieplne w upierzeniu spośród wszystkich ptaków po pingwinie afrykańskim. Sowy śnieżne często spędzają większość czasu na ziemi, przysiadając głównie na niewielkim wzniesieniu. Badania pokazują, że nie są one dobrze przystosowane do ekstensywnego przesiadywania na drzewach lub skałach i preferują płaską powierzchnię do siedzenia.
Buduje gniazda w kwietniu lub maju. Samce pokazują partnerce potencjalne miejsca na gniazdo, drapiąc ziemię i rozkładając nad nią skrzydła. Gniazduje zwykle na niewielkim wzniesieniu na terenie tundry, składa bardzo dużą ilość jaj- od 5 do 11. Inkubacja trwa około 30 dni, młode stają się samodzielnie po 3 miesiącach. Może dożyć 25 lat.
Gatunek ten kojarzony jest głównie za sprawą filmów o Harrym Potterze.
